زبان های برنامه نویسی ساختارهای زبانی دستورمداری در رایانه ها هستند که به وسیلهٔ آنها می توان یک الگوریتم را به وسیلهٔ ساختارهای دستوری متفاوت برای اجرای رایانه توصیف کرد و با این روش امکان نوشتن برنامه جهت تولید نرم افزارهای جدید بوجود می آید. معمولاً هر زبان برنامه نویسی دارای یک محیط نرم افزاری برای وارد کردن متن برنامه، اجرا، همگردانی و رفع اشکال آن می باشد. عموما زبان های برنامه نویسی را به پنج نسل تقسیم می کنند:
نسل اول زبان ماشین – زبان صفرو یک
نسل دوم زبانهایی مانند اسمبلی -قابل فهم تر برای انسان
نسل سوم زبانهایی مانند کوبول و پی ال وان و… -دستورات قابل فهم تر برای انسان و نیاز به کمپایلرها
نسل چهارم مثل زبانهای اوراکل و فاکس پرو و اس کیو الها – نزدیک به محاوره های انسانی
نسل پنج زبانهایی مانند – prolog , ops5 تمرکز بر حل مسئله و استفاده از الگوریتمهای نوشته شده توسط برنامه نویس
یک زبان برنامه نویسی یک زبان مصنوعی است که برای بیان محاسباتی که توسط یک ماشین (مخصوصا رایانه) قابل انجام است، طراحی شده است. زبان های برنامه نویسی برای ایجاد برنامه هایی به کار می روند که رفتار یک ماشین را مشخص می کنند، الگوریتم دقیق را بیان می کنند، و یا روشی برای ارتباط انسانند. کتاب تاریخچه زبان های برنامه نویسی نوشته سید احمد الهی می باشد که در 22 صفحه منتشر شده است . سرفصل های اصلی این کتاب عبارتند از :